Nawigacja i amerykański program kosmiczny

Ruda Śląska korki

nawigacja_i_amerykanski_program_kosmiczny.jpg

Mówiąc o współczesnej nawigacji nie można zapomnieć o roli amerykańskiego programu kosmicznego. NASA stoi za stworzeniem pierwszego komputera cyfrowego dla statku orbitalnego. Po raz pierwszy oparto tutaj integrację systemów pokładowych na centralnym urządzeniu. Co ważne, system operował w czasie rzeczywistym. W tym wypadku podobne rozwiązania było niezbędne, z uwagi na skomplikowaną operację połączenia z innym obiektem znajdującym się na orbicie.

Mowa o połączeniu pojazdu Gemini – to na jego pokładzie znalazł się komputer – z rakietą Agena. Niemniej istotny był rozsławiony program Apollo i lądowanie na księżycu. Tutaj zastosowano już większą ilość urządzeń cyfrowych. Kolejnym ważnym programem był STS. Kluczowym elementem programu był wahadłowiec orbitalny.

Na pokładzie urządzenia znalazł się system komputerowej nawigacji. Możliwe było również cyfrowe sterowanie systemami statku. Takie rozwiązanie stało się podstawą do stworzenia nowoczesnych systemów zarządzania lotem. Amerykański program kosmiczny miał jeszcze jedną zaletę z punktu widzenia dzisiejszych systemów nawigacji. Wprowadzając rozwiązania cyfrowe, przy okazji rozpoznano i nauczono się walczyć z szeregiem problemów, które towarzyszą tworzeniu skomplikowanych systemów komputerowych.

Przykładem może być chociażby konieczność takiego koordynowania zespołów pracujących nad systemem, by końcowe połączenie modułów było możliwe bez dodatkowych modyfikacji. To znaczy, by kolejne części systemu współgrały ze sobą.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *