Powstanie Y-Gerat
nawigacja ios https://traffic.naviexpert.pl/remonty/pabianice/
Na początku II wojny światowej starano się oszukać wroga stosując coraz krótsze fale radiowe. Jeśli przeciwnik nie dysponował urządzeniami, które byłyby w stanie wykryć wysokich częstotliwości, nie był w stanie zauważyć działających urządzeń. Krótsze fale pozwalały również na dokładniejsze namierzanie. Dobrym przykładem jest tutaj niemiecki system Knickebein, który wykorzystywał fale rzędu 30 MHz. Aby namierzyć cel ataku, emitowano dwie wiązki, które przecinały się we wskazanym punkcie. Było to rozwiązanie podobne do tego, które wcześniej wykorzystywano w systemie Lorenz.
Zresztą to właśnie elementy tego ostatniego systemu podsunęły brytyjskim wojskowym myśl, że wróg stosuje fale o wysokiej częstotliwości. Niemcy rozwijali technologię i dzięki temu powstał jeszcze nowocześniejszy system nazwany X-Gerat. Operował on na częstotliwościach z zakresu 65-74 MHz. Obok X-Gerata rozwijano również Y-Gerat, który wykorzystywał fale o nieco większej długości. System Y-Gerat jest godny uwagi jednak z innego powodu. Otóż po raz pierwszy zastosowano tu pokładowe urządzenia odzewowe.
System był precyzyjny, w dobrych warunkach można było wskazać cel odległy o dwieście mil z dokładnością do stu metrów. System miał też wadę. Utrzymywanie kontaktu z operatorem i wysyłanie sygnałów odzewowych sprawiało, że samolot był demaskowany. Wówczas możliwe stało się np. użycie sygnałów systemu przeciwko niemu samemu. Nie zmienia to jednak faktu, że Y-Gerat był godnym podziwu osiągnięciem technologicznym w swoich czasach.